پادشاهان مجارستان در قرن 18

فردیناند یکم(به آلمانی: Ferdinand I)

(زادهٔ ۱۹ آوریل ۱۷۹۳-مرگ ۲۹ ژوئن ۱۸۷۵) امپراتور اتریش، رئیس کنفدراسیون آلمان و پادشاه مجارستان (با عنوانفردیناند پنجم(به مجاری: V. Ferdinánd)) و بوهم بود. او از زمان مرگ پدرش -فرانتس دوم، امپراتور مقدس روم- تا زمان برکناری‌اش پس از انقلاب ۱۸۴۸ بر این مناصب بود.
او دارای توانایی بسنده برای گرداندن امپراتوری زیر فرمانش نبود. از آنجا که پدر و مادرش خویشاوند بودند اختلافات ژنتیکی چندی داشت، برای نمونه گرفتار صرع، آب‌آوردگی مغز و اختلالات عصبی بود و اختلال گفتاری و کم‌هوشی داشت. گفته‌شده که تا روزی ۲۰ بار درگیر حمله‌های صرع بود. با اینکه با ماری آن دو ساردنی پیمان زناشویی بسته‌بود ولی پزشکان احتمال می‌دادند که از پس روابط زناشویی برنیاید. همچنین از او فرزندی هم برجای نماند.
کنترل امپراتوری در زمان او با مترنیخ، فرانتس آنتون فن کولورات-لیبشتاینسکی و آرشیدوک لودویگ بود.

سرانجام در ۲ دسامبر ۱۸۴۸ با انقلاب مردم برکنار شد و تا زمان مرگش را در پراگ زیست.

فرانسیس دوم، امپراتور مقدس روم (به آلمانی: Franz II, Erwählter Römischer Kaiser)

(۱۲ فوریهٔ ۱۷۶۸ – ۲ مارس ۱۸۳۵) آخرین امپراتور مقدس روم (به آلمانی: Römisch-Deutscher Kaiser) بود که از ۱۷۹۲ تا ششم آگوست ۱۸۰۶ حکم‌فرمایی کرد. او همچنین به‌نام فرانسیس یکم اتریش نیز مشهور است.
فرانسیس در فلورانس (واقع در ایتالیا) دیده به جهان گشود، او فرزند امپراتور مقدس روم، لئوپولد دوم (۱۷۹۲-۱۷۴۷) و ماریا لوئیسا اسپانیا، دختر پادشاه اسپانیا، چارلز سوم بود.
او به‌عنوان امپراتور و رهبر امپراتوری هابزبورگ از سوی ناپلئون بناپارت، امپراتور فرانسه که در حال کشورگشایی در اروپا بود، تهدید می‌شد، او به رهبری خود به‌عنوان رقیب ناپلئون در جنگ‌های ناپلئونی ادامه داد و متحمل شکست‌هایی سخت شد. او دوباره در ۱۸۰۹، هنگامی که ناپلئون درگیر جنگ با اسپانیا بود به فرانسه حمله کرد و دوباره متحمل شکست شد و این‌بار مجبور شد هم‌پیمان با فرانسه شود.
در ۲ مارس ۱۸۳۵ فرانسیس در سن ۶۷ سالگی درگذشت.